Na You Tube możemy oglądać i słuchać materiału wspomnieniowego, ppłk poż. w st. spocz. Feliksa Kosteckiego z Wrocławia. Emerytowany oficer od 1999r. zasiadał w Dolnośląskim ZW i Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej Związku Emerytów i Rencistów Pożarnictwa RP. Był przewodniczącym tej komisji,
a także wiceprezesem zarządu. Podczas drugiej wojny światowej, Feliks Kostecki ps. „Lech”, był żołnierzem słynnej 27 Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej. Po wojnie osiadł na Ziemi Wałbrzyskiej i od 5 lutego 1946r. był z-cą komendanta OSP Łomnica, a następnie jej komendantem. Od 1 kwietnia 1948r.przez rok, był komendantem rejonowym (komendantem gminnym) OSP gminy zbiorowej, wiejskiej w Głuszycy. Od 1 lipca 1948r. pełnił służbę jako szofer, w Zawodowym Pogotowiu Straży Pożarnej w mieście Biały Kamień.
1 kwietnia 1949r. został powiatowym komendantem straży pożarnych w Kłodzku. Od 1 stycznia 1950r. posiadał stopień sierżanta pożarnictwa. Po roku wrócił do Wałbrzycha, gdzie podjął służbę w Zawodowej Straży Pożarnej kop. „B. Chrobry”. W okresie od 16 sierpnia 1949r. do 31 stycznia 1955r., był komendantem Zakładowej Zawodowej Straży Pożarnej Elektrowni Miejskiej w naszym mieście.
W międzyczasie ukończył kurs oficerski dla podoficerów (29 marca-27 maja 1951r., z pierwszą lokatą na 42 słuchaczy) w Oddziale Centralnej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Łodzi, a następnie oficerski kurs uzupełniający dla komendantów zawodowych straży pożarnych (21 czerwca-22 grudnia 1953r., z 9 lokatą na 42, jednocześnie awansowany do stopnia aspiranta, wtedy był to pierwszy stopień oficerski)
w Centralnej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Warszawie.


                                                          
          Feliks Kostecki. Fotografia (najprawdopodobniej z 1947r.) z książeczki stanu służby pożarniczej. Oznaki
       (w rzeczywistości koloru srebrnego) na patkach wskazują, na umundurowanie obowiązujące w l. 1944-1951.

Od 1 lutego 1955r. do momentu przejścia w stan spoczynku, 1 marca 1985r. pełnił służbę na różnych kierowniczych/dowódczych stanowiskach w Komendzie Miejskiej SP we Wrocławiu. Mama pułkownika - Maria, pełniła u nas służbę jako telefonistka i mieszkała na terenie Oddziału II-go. Ppłk poz. w st. spocz. Feliks Kostecki, pomimo słusznego wieku (ur. 1 stycznia 1925r. w Kowlu na Wołyniu), jeszcze pracuje jako ekspert w zakresie ustalania przyczyn powstawania pożarów. Cieszy się opinią wspaniałego człowieka i jest skarbnicą wiedzy o wałbrzyskim i dolnośląskim pożarnictwie. W zaprezentowanym materiale F. Kostecki wspomina swe dzieciństwo i czas złej wojny.

16 listopada 2011r. strona internetowa ZG ZE i RP RP skończyła dwa lata swej działalności. W ciągu tego czasu użytkownicy zaglądali do niej. Strona zawiera bieżące informacje oraz materiały organizacyjno-prawne, historyczne- także z zakresu zdrowia. Służą one całemu naszemu środowisku.

St. ogn. w st. spocz. Edward Lasek, zasiada w zarządzie naszego koła od początku jego istnienia. Przez to należy do nielicznych o takim stażu działaczy, w całym naszym kole. Jest ten skromny
i cieszący się uznaniem u wszystkich strażak, niekwestionowanym autorytetem w naszym środowisku. Był członkiem ZW w Wałbrzychu i delegatem na zjazdy wałbrzyskie i dolnośląskie.
W służbie czynnej, był przez ćwierć wieku szefem zmiany w Oddziale I oraz nieetatowym instruktorem Wojewódzkiego Ośrodka Szkolenia Pożarniczego. Uczestniczył w I i II Krajowych Zawodach Sportowo - Pożarniczych (1964r. i 1968r.). Kierował działalnością Pracowniczej Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej. Działał przez wiele lat, w Polskim Związku Działkowców, w tym jako wiceprezes ROD „Górnik”. Od 1954r. należy do OSP w Dziećmorowicach. Zasiadał w jej zarządzie (z-ca naczelnika i sekretarz)
i reprezentował ją w zawodach powiatowych, rejonowych i wojewódzkich. Posiada Godność Członka Honorowego tej straży.

                                                           
                     Na pierwszym planie, po prawej - ogn. Edward Lasek. Obok niego st. ogn. Władysław Paciorkowski.

Pierwsze strażackie koło skupiające emerytów i rencistów naszej branży, zostało założone 20 czerwca 1959r., przy krakowskiej Miejskiej Komendzie Wojewódzkiej Straży Pożarnych. Pomysłodawcą założenia tego koła, był ówczesny komendant krakowskiej KSP, kpt. poż. Kazimierz Fryc. Koło to należało do struktur Polskiego Związku Emerytów Rencistów i Inwalidów. Do Związku Emerytów i Rencistów Pożarnictwa RP, przy silnym oporze części członków, koło weszło w 1996r.

Do utworzenia koła związkowego wymagana jest co najmniej liczba 7 członków. Muszą oni spełniać wymagania stawiane przez Statut ZE i RP RP.

W połowie lat 50.XX w. na terenie obu powiatów wałbrzyskich istniały trzy oddziały Miejskiej Zawodowej Straży Pożarnej oraz Okręgowe Zawodowe Pogotowie w Jedlince. Kilka największych zakładów przemysłowych oraz kopalnie miało własne zakładowe zawodowe straże pożarne. Były to jednostki przy: kopalniach węgla kamiennego: „Bolesław Chrobry”, „Mieszko”, „M.Thorez” i „Victoria”, Hucie Szkła „Lustrzanka”, zakładach przemysłu lekkiego w Głuszycy i Mieroszowie oraz w Zakładach Koksowniczych. W stanie likwidacji, była jednostka zawodowa przy kopalni rudy uranu
w Dziećmorowicach - St.Julianowie. Ponadto istniało 36 ochotniczych straży pożarnych oraz blisko 60 zakładowych obowiązkowych straży pożarnych.
To wszystko chroniło ok. 170 tys. mieszkańców oraz gospodarkę, infrastrukturę komunalną, komunikację, lasy i bezcenne środowisko naturalne na obszarze 438 km.

Pierwszy raz w osiemnastoletniej historii Związku, w Zarządzie Głównym Związku Emerytów
i Rencistów Pożarnictwa Rzeczypospolitej Polskiej zasiada trzech wiceprezesów: Krzysztof Maślankiewicz (Opolskie), Ireneusz Mańko (Łódzkie) i Stanisław Musiał (Mazowsze-Radom). W zarządzie zasiada druga w jego historii pani - Barbara Łukasiewicz w Warszawy. Pierwszą, była Krystyna Masłowska z Gdańska, która działała w nim w l. 2004-2007. W tym czasie obok niej zasiadał jej mąż - Dominik. W obecnym-dwudziestodwuosobowym ZG, połowę stanowią debiutanci.

W 1952r. do wrocławskiego Oficerskiego Technikum Pożarniczego, wstąpił młodziutki mieszkaniec Sokołowska-Krzysztof Kieślowski. Po kilku miesiącach edukacji i koszarowego życia, porzucił dla dobra polskiej sztuki filmowej szeregi strażackie.